Łuszczewska Jadwiga
 
Encyklopedia PWN
Łuszczewska Jadwiga, pseud. Deotyma, ur. 1 VIII 1834, Warszawa, zm. 23 IX 1908, tamże,
poetka i powieściopisarka;
1863–65 towarzyszyła ojcu na zesłaniu w głębi Rosji; zdobyła rozgłos jako improwizatorka poezji (od 1870 prowadziła własny salon lit. w Warszawie); zbiory wierszy, cykl poematów hist. Polska w pieśni (m.in. Lech 1859, Sobieski pod Wiedniem 1908); popularność zdobyły powieści hist. dla młodzieży, zwłaszcza Panienka z okienka (1898); Pamiętnik 1834–1897 (1968).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia