Łunaczarski Anatolij W., ur. 23 XI 1875, Połtawa, zm. 26 XII 1933, Mentona (Francja),
działacz i publicysta bolszewicki;
Łunaczarski Anatolij W.
Encyklopedia PWN
jeden z twórców systemu kształcenia w ZSRR; od 1898 czł. SDPRR, od 1917 w partii bolszewickiej; 1917–29 lud. komisarz oświaty, od 1929 przewodniczący Rady Nauk. przy CKW; 1933 przedstawiciel ZSRR w Hiszpanii. Jeden z gł. przedstawicieli estetyki marksist., występował przeciw koncepcji „sztuki dla sztuki”, jednocześnie przeciwny traktowaniu sztuki jako formy agitacji, wulgarnemu socjologizmowi i ilustratywności w sztuce; jeden z twórców teoret. podstaw realizmu socjalist., który pojmował jako sztukę zaangażowaną, posługującą się różnymi metodami artystycznymi. Liczne prace krytycznolit., hist., teatr.; pol. wybory: O oświacie ludowej (1961), Szkice literackie (1962) oraz Pisma wybrane (t. 1–3 1963–69); także autor dramatów, m.in. Oliwer Kromwel (1920), Foma Kampanełła (1922).
