Ławrientjew Michaił A.
 
Encyklopedia PWN
Ławrientjew Michaił A., ur. 19 XI 1900, Kazań, zm. 15 X 1980, Moskwa,
matematyk rosyjski;
od 1933 profesor uniwersytetu w Moskwie, 1933–75 profesor Instytutu Mat. Akad. Nauk ZSRR, potem Inst. Fizyki i Techniki w Moskwie; członek wielu akademii nauk, m.in. od 1946 Akad. Nauk ZSRR, od 1970 — PAN; 1966–70 wiceprezes Międzynar. Unii Mat.; zajmował się teorią funkcji analitycznych, w szczególności odwzorowaniami quasikonforemnymi oraz teorią funkcji rzeczywistych, mechaniką i hydrodynamiką; 1934 podał warunek konieczny i dostateczny na to, by dowolna funkcja ciągła na zadanym podzbiorze zwartym płaszczyzny zespolonej dała się jednostajnie aproksymować wielomianami; Izbrannyje trudy (1990).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia