Łaski Jan, ur. 1499, Łask (Łódzkie), zm. 8 I 1560, Pińczów,
brat Hieronima, bratanek Jana prymasa, działacz reformacyjny, teolog;
Łaski Jan
Encyklopedia PWN
początkowo ksiądz katol., kanonik i prałat (bliskie kontakty z Erazmem z Rotterdamu), później od 1542 protestant i organizator Kościoła protest. we Fryzji (Niderlandy), a po przejściu na kalwinizm superintendent, zał. 1550 przez Edwarda VI w Londynie, gminy wallońsko-reformowanej dla uchodźców z zagranicy (Ecclesia Peregrinorum); napisał dla niej wyznanie wiary (Confessio Londoniensis) oraz konstytucję; wydalony z Londynu, działał w Emden i we Frankfurcie nad Menem, gdzie 1555 zał. flamandzko-hol. gminę reformowaną; po powrocie 1556 do Polski usiłował jednoczyć wszystkie wyznania pol. w jeden Kościół narodowy. Ł. uzyskał od papieża Leona X dla siebie i swoich następców godność stałego legata papieskiego (egatus natusl).
