Ładoga

Ładoga, Łạdożskoje ọziero, dawniej Newo,

największe jezioro w Europie, w północno-zachodniej części Rosji, w Karelii i obwodzie leningradzkim, na wys. 4 m;

Państwo: Rosja

Położenie względem poziomu morza: 4 m n.p.m.

Typ jeziora: wg genezy — tektoniczne, lodowcowe; wg relacji z rzekami — przepływowe; wg okresowości — stałe; wg warunków do rozwoju życia — eutroficzne; wg zasolenia — słodkie

Powierzchnia akwenu: 17,7 tys. km² (bez wysp; największe jezioro Europy)

Głębokość maksymalna: 230 m

Dopływy: Swir, Vuoksi, Wołchow

Odpływy: Newa

pow. 17,7 tys. km², średnia głęb. 51 m, maks. — 230 m; linia brzegowa silnie rozwinięta (zwłaszcza na północy); brzegi północno-zachodnie skaliste; 660 wysp (z tego ponad 500 w części północnej); do Ł. uchodzi 35 rzek (najdłuższe: Swir, Wołchow, Vuoksi), wypływa — Newa; rybołówstwo; żegluga (stanowi część Wołżańsko-Bałtyckiej Drogi Wodnej); gł. m. nad Ł.: Prioziorsk, Petrokrepost, Nowa Ładoga, Sortawala. Do 1939 jezioro graniczne między Rosją i Finlandią; w następstwie wojny sowiecko-fińskiej 1939–40 w całości w granicach ZSRR; 1941–43 przez Ł. przebiegała tzw. droga życia (ewakuacja chorych, rannych, dowóz żywności, zaopatrzenia) — jedyne połączenie do zablokowanego przez wojska niem. Leningradu (ob. Petersburg). Na wyspie Valaam monastyr z XIV w.