Luksemburg, luksemb. Lëtzebuerg, fr. Luxembourg 
, niem. Luxemburg,
stolica Luksemburga i ośrodek adm. dystryktu Luksemburg, w południowej części kraju, nad rz. Alzette i jej dopływem Pétrusse.
, niem. Luxemburg,
Luksemburg
Encyklopedia PWN
— 85,5 tys. mieszk. (w połowie cudzoziemcy), zespół miejski 142 tys. (2008); osada powstała w końcu X w. obok zamku hrabiów L.; 1244 otrzymała prawa miejskie; miasto dzieliło losy polit. księstwa Luksemburga; silnie ufortyfikowane (m.in. przez S. Vaubana w XVII w.); forty zburzono 1867–83; po II wojnie świat. ożywienie związane z ulokowaniem w L. siedziby niektórych organizacji i instytucji zachodnioeur., m.in. Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS), przeniesionej 1967 do Brukseli. Międzynar. ośr. finansowy; siedziba licznych banków; mają tu siedzibę instytucje UE: Trybunał Eur., Generalny Sekretariat Parlamentu Eur., Eur. Bank Inwestycyjny; centrum przem. kraju; przemysł hutn., metal., maszyn., chem. (gł. farm.), ceramiczny, poligraficzny, spoż.; tranzytowy port lotn. Findel; węzeł kol. i drogowy o znaczeniu eur.; połączenie autostradą (dł. 80 km) z krajami sąsiednimi; uniw. (zał. 1957); biblioteka nar.; ośr. turyst.; muzea; barok. katedra Notre Dame (pocz. XVII w.), kościół St. Michel (X, XV–XVII w.), pałac książęcy (XVI, XVII, XIX w.), fortyfikacje (XVII w.), Pałac Sprawiedliwości (XVI, XIX w.), zabytkowe domy; fortyfikacje i Stare Miasto L. zostały wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
