Ludwik XV
 
Encyklopedia PWN
podczas małoletniości Ludwika XV rządy sprawował regent, Filip Orleański (do 1723), a następnie Ludwik Henryk ks. de Bourbon (1723–26), który doprowadził 1725 do małżeństwa Ludwika XV z Marią Leszczyńską; 1726–41 kierował państwem kard. A.H. Fleury, popierający elekcję Stanisława Leszczyńskiego w Polsce i prowadzący wojnę sukcesyjną polską 1733–35 z Austrią; po okresie samodzielnych rządów (od 1741), Ludwik XV powierzył władzę E. de Choiseulowi (1758–70); brak zainteresowania gospodarką krajową, wadliwe zarządzanie finansami i rozrzutność dworu doprowadziły skarb państwa do bankructwa; nieudolna polityka zagr. spowodowała utratę Kanady i wpływów w Indiach; niesamodzielność króla i uleganie wpływom faworyt (J. de Pompadour, J. de Barry) powiększały chaos polit. ostatnich lat panowania Ludwika XV; ostro krytykowany przez przedstawicieli oświecenia (zwłaszcza Voltaire’a i encyklopedystów), fizjokratów i wykształcone mieszczaństwo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia