Lubomirski Antoni, książę, ur. 1718, zm. 8 III 1782, Warszawa,
brat Stanisława (ok. 1720–1783), kasztelan krakowski;
Lubomirski Antoni
Encyklopedia PWN
kształcił się w akad. rycerskiej w Legnicy; karierę rozpoczął dzięki protekcji Czartoryskich, później przeszedł pod protekcję hetmana J.K. Branickiego; od 1748 strażnik wielki koronny, od 1752 wojewoda lubelski i gen.-lejtnant wojsk koronnych, od 1778 wojewoda krak., od 1779 kasztelan krak.; stronnik Augusta III, od 1752 marszałek dworu królewicza Karola, bronił jego praw do Kurlandii; przeciwnik Stanisława Augusta Poniatowskiego; zwalczał dążenia Czartoryskich do przeprowadzenia reform; sprzyjał konfederacji radomskiej 1767 i barskiej 1768–72 (konfederacja barska 1768–72); po jej upadku pojednał się z królem.
