Lubniewice
 
Encyklopedia PWN
Lubniewice,
miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, na skraju Pojezierza Łagowskiego i Kotliny Gorzowskiej, między jez. Lubiąż i Krajnik, w otoczeniu Puszczy Lubniewickiej.
Ludność miasta: ogółem — 2,1 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 171,6 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 12 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 15°15′E, szerokość geograficzna: 52°31′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1808, utrata — 1945; nadanie praw — 1994
Oficjalne strony WWW: www.lubniewice.pl
wczesnośredniow. gród warowny, wzmiankowany 1322; w 1. poł. XIV w. zagarnięte przez Brandenburgię, dzieliły losy polit. ziemi lubuskiej; miasto o charakterze roln.-usługowym, wymieniane od 1367 (pełne prawa miejskie 1808–1945, ponownie 1994); znacznie zniszczone w czasie wojny trzydziestoletniej (1618–48); na pocz. XVIII w. kolonia protestantów i arian z Polski i ze Śląska; w XVIII w. przejściowy rozwój sukiennictwa; ludność pol. L. oparła się germanizacji; od 1945 w granicach Polski. Ośr. turyst.-wypoczynkowy; ośr. usługowy dla rolnictwa; drobny przemysł; stadnina koni (szkółka jazdy konnej); got. kościół (XV w., wieża 1882), klasycyst. pałac (1793, przebudowa 1846), park krajobrazowy (XIX w.), domy murowane (2. poł. XVIII w.) i konstrukcji szkieletowej (1. poł. XIX w.). L. leżą w strefie chronionego krajobrazu. Wokół L. rozległe tereny leśne; na północnym zachodzie — rezerwat ptaków Janie im. W. Korsaka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia