Lorentza przekształcenia
 
Encyklopedia PWN
Lorentza przekształcenia, transformacje Lorentza,
fiz. przekształcenia wiążące składowe wielkości fiz. (położenia, energii-pędu, pola elektromagnetycznego itp.) w 2 różnych inercjalnych układach odniesienia;
podstawową rolę odgrywają przekształcenia współrz. przestrzenno-czasowych (x, y, z, t) i (x′, y′, z′, t′) tego samego zdarzenia w układach inercjalnych i K′; jeśli K′ porusza się względem K z prędkością v w kierunku osi X, a osie K′ i K są równoległe, to p.L. mają postać: , z′ = z, , gdzie c — prędkość światła w próżni; przy prędkościach v ≪ c p.L. przechodzą w przekształcenia Galileusza; zasadniczym wynikiem szczególnej teorii względności jest niezmienniczość praw fizyki względem p.L. Przekształcenia powyższe w nieco innej formie zostały podane 1887 przez fizyka niem. W. Voigta; nazwane p.L. przez H. Poincarégo na cześć H.A. Lorentza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia