limes
 
Encyklopedia PWN
limes
[łac., ‘granica’],
termin przejęty od rzymskich mierniczych, pierwotnie pas nie uprawianej ziemi stanowiący granicę jednostki katastralnej, zazwyczaj służący jako szlak komunikacyjny;
składał się z umocnionych obozów (castra), legionów oraz oddziałów posiłkowych, małych twierdz (castella), a także wież strażniczych (burgi) — połączonych dobrymi drogami i porozumiewających się ze sobą za pomocą sygnalizacji świetlnej; trudne do obrony i szczególnie zagrożone odcinki granicy wyposażano w wały z palisadą i fosą; najważniejsze limesy: limes Germanicus (między Renem a Dunajem), limes Raeticus (jego przedłużenie) oraz Wał Hadriana i Wał Antoninusa na terenie Wielkiej Brytanii.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wał Hadriana (tzw. limes), 1 poł. II w. (Wielka Brytania)fot. E. Zarębska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Hadriana Wał (Wielka Brytania)fot. M. Witkowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia