lilia
 
Encyklopedia PWN
ok. 80 gat. bylin cebulowych występujących na półkuli północnej; dorasta do 1,5 m wys.; cebule z licznymi łuskami, bez łuski okrywającej; liście równowąskie, lancetowate lub owalne, zwykle w okółkach; kwiaty duże, bardzo okazałe, kształtu lejkowatego, kielichowatego lub dzwonkowatego, różnej barwy, zwykle wonne. W Polsce w stanie dzikim 2 gat., m.in. lilia złotogłów, L. martagon, o kwiatach brudnoróżowych, plamistych, zwisających; częsta w lasach górskich (gł. w Sudetach i Karpatach), rzadsza na niżu; chroniona; na Podkarpaciu jest często stosowanym lud. motywem dekoracyjnym (tzw. leluja); bywa też sadzona w ogródkach jako roślina ozdobna. Wiele gat. lilii uprawia się na kwiat cięty i sadzi na rabatach, m.in. lilię białą, L. candidum (pochodzącą z obszaru śródziemnomor.), lilię królewską, L. regale (z zachodnich Chin) — oba gat. o kwiatach białych, wonnych; lilię tygrysią, L. tigrinum (z Chin) — o kwiatach pomarańczowych lub łososiowych, ciemno nakrapianych.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Lilia tygrysia (Lilium lancifolium) fot. W. Podrzucki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia