Libijska, Pustynia
 
Encyklopedia PWN
Libijska, Pustynia, Aṣ Ṣaḥrā’ al-Lībiyyah,
pustynia w północnej części Sahary, we wschodniej Libii, w zachodnim Egipcie (pod nazwą Pustynia Zachodnia) i północno-zachodnim Sudanie;
zajmuje wielką nieckę wypełnioną osadami paleozoiku, mezozoiku i trzeciorzędu (gł. piaskowce, łupki, wapienie); na południu ostańce krystal. skał fundamentu prekambryjskiego; powierzchnia (ok. 2 mln km2) wyżynna, lekko nachylona ku północy, od południa i zachodu ograniczona krawędziami gór i wyżyn (m.in. Tibesti, Ennedi, Darfur); wschodnią granicę stanowi Nil; przeważają wys. 500–400 m; w części południowej oddzielne masywy (Dżabal al-Uwajnat, 1934 m); na wschodzie tektonicznie uwarunkowane obniżenia deflacyjne (największe Al-Kattara, 133 m p.p.m.); większa część P.L. pokryta wydmami (wysokość do 300 m); klimat zwrotnikowy, skrajnie suchy (pustynny); dobowe wahania temp. do 30°C; roczna suma opadów od ok. 100 mm na północy do 10 mm i mniej na południu; średnia temp. miesięczna od 19–20°C w styczniu do 32–38°C w lipcu; nieliczne wadi (gł. na zachodzie); roślinność pustynna (akacje, tamaryszki); większe oazy: Al-Kufra, Siwa, Fajum, Al-Charidża; wydobycie ropy naftowej (północna Libia).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Libijska Pustynia, formy erozyjne w okolicy oazy Al-Farafira (Egipt)fot. J.i M. Plit/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Libijska pustynia, grzyb skalny utworzony w wyniku procesów eolicznych w okolicy oazy Al-Farafira (Egipt)fot. R. Bury/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia