Lewis Edward B.

Lewis

[lụ:ıs]

Edward B., ur. 20 V 1918, Wilkes-Barre (stan Pensylwania), zm. 21 VII 2004, Pasadena (stan Kalifornia),

genetyk amerykański;

1956–88 profesor California Institute of Technology w Pasadenie; czł. m.in. Nar. Akad. Nauk w Waszyngtonie i Tow. Król. w Londynie; opisał zmiany strukturalne chromosomów politenicznych (olbrzymich) występujących w śliniankach muszki owocowej (Drosophila melanogaster) i tzw. efekt pozycji; badał funkcjonowanie genów homeotycznych — wykazał, że występują zespołowo, tworząc kompleks i są odpowiedzialne za rozwój poszczególnych obszarów ciała owada, a ich mutacje mogą powodować zaburzenia planu budowy ciała; rezultaty badań Lewisa wpłynęły na odkrycie odpowiednich genów homeotycznych w genomie człowieka, na dokładniejsze poznanie rozwoju zarodka człowieka i umożliwiły poznanie przyczyn niektórych wad genetycznych; za odkrycia związane z kontrolą genetyczną we wczesnym rozwoju zarodka 1995 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z Ch. Nüsslein-Volhard i E.F. Wieschausem).