Leskow Nikołaj S.
 
Encyklopedia PWN
Leskow Nikołaj S., ur. 16 II 1831, Gorochowo (gubernia orłowska), zm. 5 III 1895, Petersburg,
pisarz rosyjski;
uprawiał gł. realist. prozę satyr.-obyczajową, poświęconą ros. prowincji (m.in. Powiatowa lady Mackbeth 1865, wyd. pol. 1950); autor zachowawczych powieści polit., tzw. antynihilistycznych (Niekuda 1864, Na nożach 1870–71) oraz utworów sławiących pomysłowość ludu ros. (np. Opowieść o tulskim mańkucie 1881 i Balwierz-artysta 1883, pol. przekład 1950); pod wpływem literatury pol. wprowadził do literatury ros. nowatorską formę powieści-kroniki (m.in. Soborianie 1872); stosował w twórczości technikę narracyjną tzw. skazu, łączącą język lit. z reliktami języka staroruskiego i lud.; Utwory wybrane (t. 1–2 1950–51), Wdzięk administracyjny i inne opowiadania (1961), Duch pani Genlis i inne opowiadania (1971).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia