Lenz 
, ur. 17 III 1926, Ełk (niem. Lyck), zm. 7 X 2014, Hamburg,
pisarz niemiecki;
[l
nc]
Siegfried nc] , ur. 17 III 1926, Ełk (niem. Lyck), zm. 7 X 2014, Hamburg,
Lenz Siegfried
Encyklopedia PWN
czł. Grupy 47; opowiadania, m.in. zbiory: Słodkie sulejki (1955, wyd. pol. 1988), Za burtą (1957, wyd. pol. 1966), Najszczęśliwsza rodzina miesiąca (1970, wyd. pol. 1974), Einstein przepływa Łabę pod Hamburgiem (1975, wyd. pol. 1977); powieści osnute na tle wydarzeń II wojny światowej (Całe miasto mówi... 1963, wyd. pol. 1965), psychol. (Lekcja niemieckiego 1968, wyd. pol. 1971, ukazująca zmaganie się w psychice niem. narodu pierwiastka biurokratyczno-żołnierskiej tępoty z duchem humanizmu); w powieści Muzeum ziemi ojczystej (1978, wyd. pol. 1991) powraca do mazurskiej krainy dzieciństwa i wczesnej młodości, tworząc epicki fresk o wspólnych dziejach Niemców, Polaków, Mazurów; sztuka Ludzie bez winy (1961, przekład pol. w „Dialogu” nr 1 1963); 1999 Nagroda im. Goethego.
