Lencewicz Stanisław, ur. 19 IV 1889, Warszawa, zm. 1 IX 1944, tamże,
geograf.
Lencewicz Stanisław
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1922 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; organizator i kier. Zakładu Geogr. tegoż uniw.; współzałożyciel Pol. Tow. Geogr.; 1922–39 redaktor „Przeglądu Geograficznego” oraz działu pol. w «Bibliographie Géographique» w Paryżu; działał w międzynar. organizacjach i kongresach geogr. oraz geol.; 1943–44 wykładał na tajnym Uniwersytecie Warszawskim; zamordowany przez Niemców. Zajmował się geomorfologią, geologią czwartorzędu, hydrografią, limnologią (oprac. katalog jezior pol.), kartografią i in.; Kurs geografii polskiej (1922), Wydmy śródlądowe Polski (1922), Dyluwium i morfologia środkowego Powiśla (1927), Polska (w: Wielka geografia powszechna 1937, po zaktualizowaniu przez J. Kondrackiego wyd. 1955, 1959, 1962 i 1964 jako Geografia fizyczna Polski); z oprac. w latach wojny geografii fiz. ogólnej wydano pośmiertnie Lodowce i ich wpływ na rzeźbę powierzchni ziemi (1954) i Wody lądowe (1954).
