Laszczka Konstanty

Laszczka Konstanty, ur. 3 IX 1865, Makówiec Duży k. Mińska Mazowieckiego, zm. 23 III 1956, Kraków,

rzeźbiarz i ceramik.

Od 1899 profesor ASP w Krakowie; członek Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i m.in. Secesji Wiedeńskiej; po okresie realistycznym uległ wpływom symbolizmu i impresjonizmu, głównie A. Rodina, zachowując w twórczości cechy oryginalne; pomniki (H. Sienkiewicza w Bydgoszczy 1927), popiersia (m.in. T. Żuka-Skarszewskiego 1901), rzeźby figuralne o tematyce rodzajowej, symbolicznej, religijnej; wykonywał też medale i plakiety; zajmował się ceramiką, malarstwem i grafiką.

Laszczka Konstanty, popiersie Tadeusza Żuka-Skarszewskiego, ok. 1901 — Muzeum Narodowe, Kraków