laicyzacja
 
Encyklopedia PWN
laicyzacja
[łac. laicus ‘świecki’ < gr. laikós ‘ludowy’],
w społeczeństwach nowoczesnych lub ponowoczesnych emancypacja (wyzwolenie) różnych dziedzin i obszarów życia społ. spod wpływów kośc. instytucji i rel. systemów znaczeń (np.: prawodawstwa, szkolnictwa, polityki, gospodarki, kultury, moralności) lub zanik rel. obyczajów i tradycji;
w sensie polit. laicyzacja polega na ograniczaniu przez państwo wpływów Kościoła i religii za pomocą aktów prawnych, ustanawiających rozdział Kościoła od państwa (konfiskata dóbr kośc., sekularyzacja szkolnictwa itp.); w sensie socjol. laicyzacja przejawia się słabnięciem więzi rel. wśród wyznawców, a zwłaszcza spadkiem uczestnictwa w praktykach rel., odchodzeniem od norm etycznych i obyczajowych głoszonych przez Kościół i in. organizacje rel., zmniejszaniem się autorytetu duchowieństwa; w sensie psychologicznym laicyzacja manifestuje się przez zmiany w postawach światopoglądowych, tj. odchodzenie od wiary rel. w kierunku agnostycyzmu, ateizmu lub indyferentyzmu rel.; rezultat zmian w świadomości społ., spowodowany przez laicyzację, bywa czasami określany jako kryzys religijności.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia