Lafargue
socjalista fr., z zawodu lekarz;
[lafạrg]
Paul, ur. 16 VI 1842, Santiago, zm. 26 XI 1911, Paryż,
Lafargue Paul
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
teoretyk i propagator marksizmu; 1865 na studiach med. w Londynie zaprzyjaźnił się z K. Marksem (1868 ożenił się z jego córką, Laurą); od 1866 czł. Rady Generalnej I Międzynarodówki, następnie działacz fr. sekcji I Międzynarodówki; 1871 organizował na prowincji poparcie dla Komuny Paryskiej; 1872–82 na emigracji w Londynie; po powrocie do Francji (1882) wraz z J. Guesde’em przywódca Fr. Partii Robotniczej (FPR), współpracownik „Revue Socialiste” i 1885–1904 współredaktor „Socialiste”; 1891–93 deputowany z ramienia FPR; liczne prace, m.in. Idealizm i materializm w pojmowaniu dziejów (1895, wyd. pol. 1961), Determinizm ekonomiczny Karola Marksa (1909, wyd. pol. 1961), Pisma wybrane (t. 1–2 1961).
