szkło laboratoryjne
 
Encyklopedia PWN
szkło laboratoryjne,
szkło odznaczające się dużą odpornością na działanie czynników chem. i wody oraz na nagłe zmiany temperatury;
w zależności od składu chem. sz.l. dzieli się na: szkło krzemianowe sodowo-wapniowe (sz.l. zwykłe), o podwyższonej zawartości krzemionki SiO2 (ponad 70%), zawierające tlenek sodu Na2O i/lub potasu K2O oraz 6–12% tlenków metali dwuwartościowych, gł. wapnia — CaO i magnezu — MgO; szkło krzemianowe borowe, o stosunkowo dużej zawartości tlenków boru — B2O3 i glinu — Al2O3; szkło krzemionkowe, o zawartości 99,9% SiO2; sz.l. jest produkowane pod różnymi nazwami handl., m.in. duran, pyrex, silvit, termisil; stosowane gł. do wyrobu naczyń laboratoryjnych, opakowań farm., aparatury chem., sprzętu medycznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia