kwiatostan

kwiatostan,

bot. system rozgałęzień pędów zakończonych kwiatami, w którym można wyróżnić oś k., pędy boczne oraz liście przykwiatowe;

rozgałęzianie jest uzależnione od tworzenia się pędów w pachwinach liści przykwiatowych, tzw. podsadek i przysadek, choć w ewolucji mogło dojść do ich całkowitej redukcji; rozgałęzienia monopodialne (jednoosiowe) tworzą kwiatostany groniaste proste (np. grono, baldachogrono, kłos, kolba, kotka, bazia, wiecha, baldach, główka, koszyczek) i kwiatostany groniaste złożone (np. kłos złożony, wiecha złożona, baldach złożony), rozgałęzienia sympodialne (wieloosiowe) — kwiatostany wierzchotkowate (np. wierzchotka jednoramienna, sierpik, skrętka, wachlarzyk, wierzchotka dwuramienna i wierzchotka wieloramienna); kwiatostan może być typu mieszanego: niższe rozgałęzienia monopodialne, wyższe sympodialne, np. u lilaka, turzycy; kwiatostan może być tak ukształtowany, że tworzy powabnię jako całość („nibykwiat”), np. koszyczek; kwiatostan jest dojrzały dopiero w czasie kwitnienia, wcześniej mówi się o pąku kwiatostanowym (są nim np. jadalna część kalafiora i brokuła); kwiatostan po kwitnieniu przekształca się w owocostan (z dużymi zmianami rozwojowymi na tym etapie), np. u ananasa, figi, morwy. Budowa kwiatostanu jest kompromisem między przystosowaniami do zapylania, ochrony kwiatów i młodych owoców oraz rozsiewania nasion.