Kuzmin Michaił A., ur. 18 X 1872, Jarosław, zm. 3 III 1936, Leningrad (ob. Petersburg),
ros. pisarz i tłumacz;
Kuzmin Michaił A.
Encyklopedia PWN
twórca kierunku poet. zw. klaryzmem, przeciwstawiającego się symbolizmowi; twórczość bliska akmeizmowi i futuryzmowi; zbiory wierszy Sieti (1908), Glinianyje gołubki (1914), cykle stylizacji hymnów Aleksandrijskije piesni (1921), Foriel razbiwajet lod (1929); stylizacje XIX-wiecznych powieści awanturnicznych, m.in. Przygody Aimé Lebeueffe’a (1907, wyd. pol. 1984); pol. wybory poezji: Stu trzydziestu poetów (1957), Symboliści i akmeiści rosyjscy (1971) oraz Antologii nowoczesnej poezji rosyjskiej (1971), kompozytor operetek, tłumacz utworów m.in. Apulejusza, G. Boccaccia, D’Annunzia, W. Szekspira.
