krtań
 
Encyklopedia PWN
krtań,
odcinek układu oddechowego kręgowców oddychających powietrzem atmosferycznym, zlokalizowany pomiędzy gardzielą a tchawicą;
jest krótką rurą, której kształt jest utrzymywany przez szkielet zbud. z chrząstek o liczbie zmiennej w różnych gromadach kręgowców; u człowieka krtań tworzy 9 chrząstek: tarczowata (u mężczyzn wydatna, widoczna w postaci wyniosłości krtaniowej, zw. też jabłkiem Adama), pierścieniowata i nagłośniowa oraz 2 nalewkowate, 2 rożkowate i 2 klinowate; światło krtani w jej części środkowej jest zwężone przez 2 uwypuklenia ścian — fałdy głosowe, pomiędzy którymi znajduje się szczelina głosowa, zw. także głośnią; stan napięcia fałdów głosowych jest utrzymywany przez więzadło i mięsień głosowy; wydychane powietrze, przepływające przez szczelinę głosową, wprawia w drgania fałdy głosowe; tak powstały dźwięk jest wzmacniany rezonansowo przez inne części krtani lub narządy dodatkowe; podczas łykania wejście do krtani od strony gardła zostaje odruchowo zamknięte przez przechylenie się chrząstki nagłośniowej. Do najczęściej spotykanych schorzeń należy zapalenie krtani (ostre, np. podgłośniowe zapalenie krtani, lub przewlekłe) bakteryjne lub wirusowe, także spowodowane drażnieniem np. dymem papierosowym, spalinami; rak krtani (gł. u mężczyzn, częściej u palaczy tytoniu).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia