Kraśnik
 
Encyklopedia PWN
Kraśnik,
m. powiatowe w województwie lubelskim, na obszarze Wzniesień Urzędowskich, nad Wyżnicą (prawy dopływ Wisły).
Ludność miasta: ogółem — 34,4 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 374,2 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 25 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°14′E, szerokość geograficzna: 50°55′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1377
Oficjalne strony WWW: www.krasnik.pl
w XIII w. prawdopodobnie osada targowa; prawa miejskie 1377; w XVIII–XIX w. należał do ordynacji Zamoyskich; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; rozwój Kraśnika po wybudowaniu 1914 linii kol. Rozwadów–Lublin; 23–25 VIII 1914 zacięte walki austr.-ros.; od XVI w. liczne skupisko Żydów, jedna z ważniejszych gmin na Lubelszczyźnie (1939 — ok. 5,2 tys. Żydów); w czasie okupacji niem. 3 obozy pracy przymusowej dla Polaków i 2 dla Żydów (jeden 1943 przekształcony w podobóz); 1940–42 getto (ok. 6 tys. osób, większość zginęła w ośr. zagłady w Bełżcu); 1943–44 obóz przejściowy dla Polaków (więźniów wywożono m.in. do obozu koncentracyjnego na Majdanku); 1866–1975 i od 1999 siedziba powiatu; 1975 do Kraśnika włączono m.in. Kraśnik Fabryczny (1954–75 samodzielne miasto). Przemysł elektromaszynowy z największym zakładem regionu — Fabryką Łożysk Tocznych SA, ponadto przetwórstwo rolno-spoż., drzewno-papiernicze, chem. oraz: wytwórnie odzieży, zabawek, materiałów budowlanych; Muzeum Regionalne; późnogot. kościół Kanoników Regularnych (przed 1469, przebudowa 1527–41) z nagrobkami renes. i manierystycznymi (warsztatu S. Gucciego) i obrazami (warsztatu T. Dolabelli); budynek klasztorny (XV/XVI w., rozbudowany 1. poł. XVII w. i ok. 1737).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia