Kraków
 
Encyklopedia PWN
Kraków,
wąwóz skalny w Tatrach Zachodnich, we wschodnim zboczu Doliny Kościeliskiej, wcięty w podnóża Ciemniaka, między grzbietami Żaru (1560 m) oraz Saturna (1391 m) i Wysokiej Turni (1643 m);
wylot na wysokości ok. 1020 m, długość 3 km, powierzchnia 2,3 km2; na wysokości ok. 1320 m strome odgałęzienie (Żleb Trzynastu Progów) sięgające kotła Zadnie Kamienne; utworzony w wapieniach jury i triasu przez rozmycie i zapadnięcie się ciągu jaskiń; odwodnienie podziemne; w zboczach ponad 100 jaskiń, głównie w dolnej części wąwozu, m.in. udostępniona dla turystów Smocza Jama i największa — Jaskinia za Siedmiu Progami (długość 11,7 km, deniwelacja 435 m); w Jaskini Poszukiwaczy Skarbów ślady po wydobywaniu mleka wapiennego; kilkanaście stanowisk rytów skalnych tzw. znaków poszukiwaczy skarbów (m.in. data 1663); na otaczających skałach płaty starodrzewu świerkowego; w dolnej części szlak turystyczny z Hali Pisanej.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kraków, klasztor i kościół Paulinów pw. Św. Michała Archanioła i Św. Stanisława fot. L. Zielaskowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Kraków, Sukiennice (z prawej widoczny budynek ratusza) fot. A. Szymański, L. Wawrynkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia