Krakowsko-Częstochowska, Wyżyna
 
Encyklopedia PWN
Krakowsko-Częstochowska, Wyżyna, Jura Krakowska,
wschodnia część Wyżyny Śląsko-Krakowskiej;
rozciąga się od Krakowa w kierunku północno-zachodnim po Częstochowę; wys. 300–500 m (maks. 516 m); zbudowana z wapieni górnojurajskich; najwyższa w części środkowej i południowo-wschodniej, łagodnie pochylona ku północnemu wschodowi, na zachód opada stromą, ok. 100-metrową krawędzią (kuesta); ponad powierzchnię wyżyny wznoszą się liczne skrasowiałe skałki wapienne (ostańce), niekiedy z ruinami dawnych zamków (Ojców, Rabsztyn, Ogrodzieniec, Olsztyn); liczne jaskinie krasowe (m.in. Łokietka, Ojcowska, Zbójnicka) z wykopaliskami z okresu neolitu; głębokie doliny (m.in. Prądnika, Będkowska); ze źródeł krasowych wypływają liczne rzeki (Warta, Czarna Przemsza, Pilica, Szreniawa); znany region turystyczny z licznymi obiektami przyrody chronionej: Ojcowski Park Narodowy, Zespół Jurajskich Parków Krajobrazowych (Dłubniański, Dolinek Podkrakowskich, Orlich Gniazd, Stawki, Tenczyński), liczne rezerwaty; pieszy szlak turystyczny Orlich Gniazd.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Ojcowski Park Narodowy, Brama Krakowska fot. B. Kowalewska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia