Kowel
 
Encyklopedia PWN
Kowel, Kowel', Kovel',
m. na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, nad Turią (dopływ Prypeci, dorzecze Dniepru).
— 67 tys. mieszk. (2008); założony na terenie Księstwa Halicko-Włodzimierskiego, wzmiankowany w 1. poł. XIV w.; w XIV w. włączony do Wielkiego Księstwa Litew., 1569 do Korony; 1518 prawa miejskie; od XVI w. znaczne skupisko Żydów (1939 — ok. 13 tys. — ok. 60% mieszk.); od 1795 w zaborze ros.; rozwój gospodarczy w 2. poł. XIX w. po uzyskaniu połączenia z nadwiślańską linią kol.; w czasie I wojny świat. 1915–16 w rejonie Kowla walki ros.-austr.; w okresie międzywojennym w granicach Polski; IX 1939–41 pod okupacją radziecką (deportacje ludności w głąb ZSRR), 1941–44 pod okupacją niem., w końcu 1941 rozstrzelano kilkuset Żydów; V–VII 1942 getto; 1945–91 w Ukr. SRR. Przemysł lniarski, drzewny, spoż., odzieżowy, materiałów budowlanych, maszyn. (maszyny roln.); węzeł kolejowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia