Kowarski Felicjan Szczęsny
 
Encyklopedia PWN
Kowarski Felicjan Szczęsny, ur. 18 IX 1890, Starosielce k. Białegostoku, zm. 22 IX 1948, Konstancin k. Warszawy,
malarz;
studiował w Odessie i Petersburgu; 1923–29 profesor ASP w Krakowie, następnie Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie; współzałożyciel ugrupowania Jednoróg, czł. grup RytmPryzmat; tworzył wielkie kompozycje figuralne, portrety, pejzaże i martwe natury; zajmował się malarstwem ściennym, a także rzeźbą i grafiką (litografią); łączył zasady form klas. z romant. odczuwaniem natury, dążył do monumentalnych syntet. ujęć, prostoty i siły wyrazu; był wybitnym pedagogiem, stworzył pol. szkołę malarstwa monumentalnego; gł. dzieła: plafon w sali Pod Ptakami na Wawelu (1929), Wędrowcy (1930), Rząd Narodowy 1863 (1937), projekt dekoracji ceramiczno-rzeźbiarskiej Dworca Gł. w Warszawie (1938), Uchodźcy (1942), Wędrowiec (1945), Głowa Żydówki (1946), Elektra (1947), Proletariatczycy (1948).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kowarski Felicjan Szczęsny, Elektra, 1947 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. T. Żółtowska-Huszcza/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Kowarski Felicjan Szczęsny, Wędrowcy 1930 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia