Kot Stanisław
 
Encyklopedia PWN
Kot Stanisław, ur. 22 X 1885, Ruda k. Ropczyc, zm. 26 XII 1975, Londyn,
historyk kultury, oświaty i wychowania, polityk.
Od 1920 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (1933 pozbawiony katedry, m.in. za protest przeciw uwięzieniu przywódców Centrolewu); od 1921 czł. PAU; od 1933 w SL (1936–39 czł. NKW, reprezentował prawicę stronnictwa); od IX 1939 na emigracji; 1941–42 ambasador rządu RP na uchodźstwie w ZSRR (Listy z Rosji do generała Sikorskiego 1955); 1942–43 min. stanu na Bliskim Wschodzie; 1943–44 min. informacji; 1945 powrócił do kraju; 1945–47 ambasador w Rzymie; od 1947 ponownie na emigracji; od 1955 przewodniczący Rady Nacz. PSL na obczyźnie. Jako historyk zajmował się dziejami ideologii i doktryn polit. XVI i XVII w.; 1919 zał. serię wydawniczą «Biblioteka Narodowa», 1921–39 redagował kwartalnik hist. „Reformacja w Polsce”; gł. prace: Andrzej Frycz Modrzewski (1919), Ideologia polityczna i społeczna braci polskich zwanych arianami (1932), Historia wychowania (t. 1–2, wyd. 2 zmienione 1934).
Bibliografia
T.P. Rutkowski Stanisław Kot 1885–1975. Biografia polityczna, Warszawa 2000.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia