Kosztolányi Dezső

Kosztolányi

[kọstola:ńi]

Dezső , ur. 29 III 1885, Szabadka (ob. Subotica w Serbii i Czarnogórze), zm. 3 XI 1936, Budapeszt,

pisarz węgierski;

pierwszy prezes węg. Pen Clubu (1930–32); od 1908 współpracownik „Nyugatu”; w poezji łączył mistrzostwo formy (wpływy parnasizmu, symbolizmu) z wnikliwą analizą stanów psychicznych (zbiór Számadás ‘rozrachunek’ 1935); w powieściach psychol.-obyczajowych (m.in. Ptaszyna 1924, wyd. pol. 1962, Grzech słodkiej Anny 1926, wyd. pol. 1931), opowiadaniach i nowelach (zbiór Kornel Esti 1933, wyd. pol. 1981) sięgał do sfery podświadomości; powieść hist. o Neronie Krwawy poeta (1922, wyd. pol. 1928); przekłady m.in. utworów W. Szekspira i O. Wilde’a; prace z językoznawstwa.