kordobańskie państwo
 
Encyklopedia PWN
kordobańskie państwo, 756–929 emirat kordobański, 929–1031 kalifat kordobański,
państwo muzułmańskie na Półwyspie Iberyjskim pod panowaniem 756–1031 dynastii Umajjadów, ze stolicą w Kordowie.
utworzone 756 przez Abd ar-Rahmana I jako emirat niezależny od kalifatu Abbasydów; początkowo obejmowało prawie cały półwysep, utraciło część ziem na północy i północnym zachodzie na rzecz państw chrześcijańskich (rekonkwista); 929 Abd ar-Rahman III ogłosił się kalifem, jego panowanie (929–961) było okresem rozkwitu gospodarki, nauki, kultury i sztuki na niespotykanym w ówczesnej zachodniej Europie poziomie, a także potęgi politycznej; epoka świetności przetrwała do rządów Al-Mansura, po którego śmierci (1002) nastąpił okres wewnętrznych walk o władzę (1009–31 kolejno 6 kalifów) oraz buntów, zakończony 1031 rozpadem kalifatu na wiele drobnych państewek.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia