Kontrym Bolesław
 
Encyklopedia PWN
Kontrym Bolesław, pseud. Żmudzin i in., ur. 27 VIII 1898, Zaturce k. Łucka (Wołyń), zm. 2 lub 20 I 1953, Warszawa,
major WP, cichociemny;
1915–18 w armii rosyjskiej, 1918 w II Korpusie Polskim na Wschodzie; 1919–22 w Armii Czerwonej; od 1922 w kraju, od 1923 w Straży Granicznej, następnie w Policji Państwowej; 1940 w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich; 1942 przerzucony do kraju, 1942–43 dowódca III odcinka „Wachlarza”, 1943–44 szef Centrali Służby Śledczej i zastępca komendanta głównego Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa; 1944 walczył w powstaniu warszawskim, następnie w niewoli niemieckiej; od 1945 w PSZ na Zachodzie; 1947 powrócił do kraju, 1948 aresztowany, 1952 skazany na karę śmierci, stracony.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia