konoskopowe badania kryształów

konoskopowe badania kryształów,

krystal. określanie opt. właściwości kryształów na podstawie badania zjawisk interferencyjnych zachodzących w kryształach podczas przechodzenia przez nie zbieżnej wiązki światła spolaryzowanego liniowo.

W obrazie interferencyjnym kryształu powstają wówczas charakterystyczne figury: jednobarwne krzywe — izochromaty, i ciemne krzywe — izogiry. K.b.k. pozwalają na odróżnienie kryształów optycznie jednoosiowych od dwuosiowych, kryształów dodatnich od ujemnych (dwójłomność), a także na pomiar kąta między osiami opt. w kryształach dwuosiowych; umożliwiają określanie orientacji płytki wyciętej z kryształu względem jego gł. kierunków optycznych. Do pomiaru kąta między osiami opt. kryształu dwuosiowego wykorzystuje się przyrząd zw. konometrem, którego gł. częścią jest mikroskop opt., służący do obserwacji figur interferencyjnych.