konfederacja warszawska 1704,
konfederacja generalna zawiązana 16 II 1704 w Warszawie, opierająca się na siłach szwedzkich, pod przewodnictwem starosty pyzdrskiego P. Bronisza, przeciwko Augustowi II, w obronie Stanisława Leszczyńskiego, którego ogłosiła królem, detronizując Augusta;
konfederacja warszawska
Encyklopedia PWN
jej bezpośrednią przyczyną były postanowienia sejmu 1703, który uchwalił zaciąg wojska na wojnę ze Szwecją, wyrugował opozycję oraz oskarżył prymasa M. Radziejowskiego o zdradę; zawarła układ ze Szwecją, uzależniający Rzeczpospolitą od tego państwa; nie uzyskała szerszego poparcia w kraju, zaprzestała działalności po klęskach pod Kaliszem 1706 i Koniecpolem 1708 oraz ostatecznie po klęsce Karola XII pod Połtawą 1709; Walna Rada Warszawska 1710 ogłosiła dla konfederatów warszawskich, zwolenników Stanisława Leszczyńskiego, amnestię.
