Komitet do spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów
 
Encyklopedia PWN
Komitet do spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów,
centralny organ administracji państw. działający XII 1954–XI 1956 w Polsce;
powołany, jednocześnie z Ministerstwem Spraw Wewn., na podstawie dekretu Rady Państwa z 7 XII 1954 w miejsce rozwiązanego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); Komitet przejął zadania MBP związane z ochroną ustroju polit. PRL, prowadził m.in. kontrwywiad; podlegały mu wojewódzkie i powiatowe urzędy ds. bezpieczeństwa publicznego; od 1955 nadzorował działalność Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego; kolejni przewodniczący: W. Dworakowski (do III 1956), E. Pszczółkowski; po przesileniu październikowym 1956 zlikwidowany, a jego kompetencje przejęło Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia