kocioł
Encyklopedia PWN
duży, półkulisty, metal. korpus rezonansowy z napiętą membraną ze skóry lub plastyku; w przeciwieństwie do bębnów kotły można stroić na określony dźwięk; w orkiestrze symfonicznej używa się co najmniej 2 kotłów; do XVI w. membranę napinano za pomocą sznurów, później obręczy ze śrubami, a od XIX w. — specjalnego mechanizmu pedałowego; w Europie kotły pojawiły się w średniowieczu, przeniesione z krajów arab. prawdopodobnie w czasie wypraw krzyżowych.
