Klemensiewicz Zenon, ur. 2 IX 1891, Tarnów, zm. 2 IV 1969, k. Zawoi, ojciec Ireny Bajerowej,
językoznawca.
Od 1919 nauczyciel gimnazjum, od 1923 wykładowca Studium Pedag. Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1939 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; 1941–45 brał udział w tajnym nauczaniu Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1946 czł. PAU, od 1954 czł. PAN (od 1960 prezes Oddziału Krak. PAN); od 1958 redaktor nacz. „Języka Polskiego”; od 1961 wiceprezes ZNP; zginął w katastrofie lotn.; prowadził działalność teoret. i praktyczną w zakresie dydaktyki, poprawności i kultury języka pol.; autor licznych prac z zakresu składni pol., historii języka, stylu artyst., m.in. Dydaktyka nauki o języku ojczystym (1929), Składnia opisowa współczesnej polszczyzny kulturalnej (1937), Zarys składni polskiej (1957), W kręgu języka literackiego i artystycznego (1961), Historia języka polskiego (t. 1–3 1961–72).