klarnet
 
Encyklopedia PWN
klarnet
[wł. < łac.],
instrument muz. z grupy aerofonów stroikowych (aerofony);
drewniana, cylindryczna rura zakończona u wylotu stożkowatą czarą głosową, a w części wlotowej płasko ściętym „dziobem”, na którym jest umocowany stroik pojedynczy; otwory boczne zaopatrzone w klapy ułatwiające grę; skala dźwiękowa w pisowni e–a3(c4); w brzmieniu, zależnie od stroju (np. B, A), o cały ton lub półtora tonu niżej; skonstruowany ok. 1700 przez J.C. Dennera; wszedł do orkiestry symfonicznej; klarnet basowy, bas-klarnet, o znacznie większych rozmiarach, najczęściej w stroju B.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Klarnet rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia