Kiš Danilo, ur. 22 II 1935, Subotica, zm. 15 X 1989, Paryż,
pisarz serbski.
Kiš Danilo
Encyklopedia PWN
Jeden z pierwszych przedstawicieli tendencji postmodernist. w prozie serb.; autor powieści o wątkach autobiogr. ukazujących losy dziecka i ojca — Żyda, który urasta do wymiaru postaci mitycznej: Ogród, popiół (1965, wyd. pol. 1967), Klepsydra (1972, wyd. pol. 1978); opowiadania poświęcone ofiarom czystek stalinowskich (tom Grobowiec dla Borysa Dawidowicza 1976, wyd. pol. 1989); przekłady poezji fr., ros. i węg.; eseje (tomy Poetika I i Poetika II 1972, Čas anatomije 1978); po śmierci pisarza ukazały się zbiory: esejów i wywiadów Život, literatura (1990) i Gorki talog iskustva (1990), poezji i przekł. Pesme i prepevi (1992), opowiadań Lutnia i blizny (1994, wyd. pol. 1996), szkiców, zapisków i fragmentów Skladište (1995).
