Kim Ir Sen, Kim Ilsong, pierwotnie Kim Songdzu, ur. 15 IV 1912, Mangyŏngdae (prow. Pjongjang), zm. 8 VII 1994, Pjongjang,
przywódca Korei Północnej;
Kim Ir Sen
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1924 wyjechał z ojcem do Chin, gdzie został (1931) czł. KP Chin; od 1932 podjął walkę partyzancką przeciwko Japończykom, nasiloną w czasie II wojny światowej; od 1945 przewodził KP Korei (od 1948 Partii Pracy Korei); po utworzeniu 1948 Koreań. Rep. Ludowo-Demokr. (KRL-D) został premierem nowego państwa; w czasie koreańskiej wojny 1950–53 dowodził wojskami KRL-D; po wojnie, izolując kraj od zagranicy i stosując terror policyjny wobec społeczeństwa, zdobył władzę dyktatorską; zaprowadził kult własnej osoby (Wielki Wódz); po rezygnacji 1972 z funkcji premiera objął stanowisko prezydenta KRL-D; władzę po nim przejął syn Kim Dzongil (ur. 1941).
