Kieś
 
Encyklopedia PWN
Kieś, Cēsis Wymowa, do 1917 Wenden,
m. na Łotwie, nad rz. Gauja, na północny wschód od Rygi (przy linii kol. z Rygi do Estonii);
Ośrodek adm. okręgu Kieś. — 18,1 tys. mieszk. (2005). Ślady wczesnośredniow. osadnictwa; wzmiankowany 1206; miasto zał. 1224 pod nazwą Wenden przez zakon kawalerów mieczowych (1284 zbudowali tu zamek); rezydencja mistrzów inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego; od 1561, po jego sekularyzacji, należał do Polski jako Kieś; 1598–1660 stol. województwa; od 1660 pod panowaniem Szwecji, od 1709 w Rosji, od 1785 stol. guberni; 1918–40 i od 1991 w Łotwie, 1940–91 w Łot. SRR. Przemysł maszyn., materiałów budowlanych, spoż.; muzeum; rom.-got. kościół Św. Jana (XIII w.), zamek (XIII–XIV w., przebudowy XV i XVI w., zniszczony XVIII w., odbudowywany), domy mieszkalne (koniec XVIII w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia