Keplera prawa

Keplera prawa,

trzy prawa sformułowane przez J. Keplera na podstawie analizy obserwacji ruchu planet.

I prawo Keplera: orbita każdej planety jest elipsą, a Słońce znajduje się w jednym z jej ognisk; II prawo Keplera: promień wodzący planety zakreśla równe pola w równych odstępach czasu (tzw. prawo pól); III prawo Keplera: stosunek sześcianów wielkich półosi a orbit planet do kwadratów okresów T obiegu planet wokół Słońca (a³/T²) jest jednakowy dla wszystkich planet; I i II prawo sformułował Kepler 1609, natomiast III — 1619. Uzasadnienie i uogólnienie praw Keplera dla ruchu względnego 2 ciał powiązanych siłami grawitacyjnymi podał 1687 I. Newton. W sformułowaniu Newtona prawa Keplera mają następującą postać: uogólnione I prawo Keplera: jedno z ciał porusza się po orbicie będącej krzywą stożkową, w której ognisku znajduje się drugie ciało; uogólnione II prawo Keplera: prędkość polowa w ruchu względnym ciała pierwszego względem drugiego jest stała; uogólnione III prawo Keplera: jeżeli ciało o masie m obiega ciało o masie M po orbicie eliptycznej o półosi wielkiej a, to , gdzie G jest stałą grawitacji.

Elementy orbity, Prawa Keplera

Keplera II prawo (prawo pól): łuki AB, CD, EF są zakreślane w jednakowych odstępach czasu