Karloman z Bawarii
 
Encyklopedia PWN
Karloman z Bawarii, z dyn. Karolingów, ur. ok. 830, zm. 29 IX 880, Öttingen,
król wschodniofrankijski od 876, król Italii 877–879;
najstarszy syn Ludwika II Niemieckiego, po jego śmierci został królem 876 w Bawarii i południowo-wschodnich marchiach, którymi zarządzał już od 856; K. rościł pretensje do korony cesarskiej, przegrał rywalizację z popieranym przez papieża Karolem II Łysym, po którego śmierci (877) wyprawił się do Italii, gdzie został uznany za króla; 879 z powodu choroby zrzekł się tytułu i posiadłości wł. na rzecz brata Karola III Grubego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia