Kantabryjskie, Góry
 
Encyklopedia PWN
Kantabryjskie, Góry, Cordillera Cantábrica,
góry w północnej Hiszpanii, wzdłuż wybrzeża Zatoki Biskajskiej;
stromo opadają ku Zatoce Biskajskiej; długość ok. 450 km; najwyższy szczyt Torre de Cerredo, 2648 m (w masywie Picos de Europa); wschodnia część (Góry Baskijskie) należy do strefy fałdowań alpejskich, zachodnia — zbudowana głównie z wapieni, marmurów i kwarcytów sfałdowanych w orogenezie hercyńskiej; silnie rozczłonkowane; formy krasowe; w najwyższym piętrze ślady zlodowacenia czwartorzędowego; na północnych stokach lasy dębowe (do 1000 m) i bukowe (do 1700 m), na południowych — zarośla typu makia; Park Narodowy Picos de Europa; wydobycie węgla kamiennego, rud żelaza i cynku.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia