Kallimach

Kallimach, Kallímachos, ur. ok. 310, zm. po 245 p.n.e.,

grecki uczony i poeta z Cyreny (Afryka Północna).

Najwybitniejszy przedstawiciel poezji aleksandryjskiej i główny teoretyk jej poetyki; z wielu dzieł Kallimacha zachowało się w całości ok. 61 epigramatów (głównie w Antologii Palatyńskiej), 6 hymnów do bogów greckich, we fragmentach — idylliczny epyllion Hekálē, 13 jambów, poemat Aitia (ajtiologia), elegia Warkocz Bereniki, z prac filologicznych — Pínakes [‘tablice’] w 120 księgach — katalog rozumowany rękopisów Biblioteki Aleksandryjskiej, uważany za zawiązek historii literatury greckiej; Kallimach raził współczesnych nowatorstwem, lecz u potomnych (m.in. elegików rzymskich) zdobył dużą popularność.