Kalikst II

Kalikst II, właśc. Gwidon z Burgundii (Gui de Bourgogne), ur. ok. 1050, Vienne (Dolna Burgundia), zm. 13 lub 14 XII 1124, Rzym,

papież od 1119;

Francuz, pochodził z dynastii książąt Burgundii; od 1088 arcybiskup Vienne, zwolennik reform Grzegorza VII; obrany papieżem w Clunny przez otoczenie zmarłego Gelazego II; dążył do kompromisowego zakończenia sporu papiestwa z cesarstwem o inwestyturę; 1122 zawarł z Henrykiem V konkordat wormacki, na mocy którego cesarz zrzekał się prawa do nadawania inwestytury na urzędy kośc., zachowując nadawanie dóbr świeckich; ustalenia te potwierdził sobór laterański I (1123); poprzez legata utworzył w Polsce biskupstwo w Lubuszu i Kruszwicy i wspierał misję chrystianizacyjną św. Ottona z Bambergu na Pomorzu Zachodnim.

Konkordat wormacki z 1122, dokument umowy zawartej pomiędzy papieżem Kalikstem II a cesarzem Henrykiem V, jego podpisanie zakończyło spór o inwestyturę świecką duchowieństwa