Kaczyński Zygmunt
 
Encyklopedia PWN
Kaczyński Zygmunt, ur. 5 X 1894, Kaczyn k. Łomży, zm. 13 V 1953, Warszawa,
działacz polityczny, publicysta, ksiądz;
od 1917 związany z ruchem chrześc.-demokr., m.in. sekr. generalny Stow. Robotników Chrześc.; 1919–27 poseł na sejm, początkowo z ramienia ND, później ChD; 1920 kapelan w WP; redaktor „Pracownika Polskiego”, od 1925 „Rzeczpospolitej”; 1930–39 dyr. Katol. Agencji Prasowej; prowadził kampanię propagandowo-prasową przeciw lewicy PPS, KPP i ZNP; przeciwnik obozu rządzącego; współorganizator 1936 Frontu Morges i 1937 Stronnictwa Pracy; od III 1940 we Francji; następnie w Wielkiej Brytanii; dziekan polowy WP; w emigr. Radzie Nar. reprezentant SP; VII 1943–XI 1944 min. wyznań rel. i oświecenia publicznego w rządzie S. Mikołajczyka; 1945 powrócił do kraju, zał. i redaktor „Tygodnika Warszawskiego”; oskarżony o nielegalną działalność, IV 1949 aresztowany i skazany na 10 lat, zmarł w więzieniu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia