Kaczkowski Zygmunt
 
Encyklopedia PWN
Kaczkowski Zygmunt, ur. 2 V 1825, Kamionka Wołoska (Galicja), zm. 7 IX 1896, Paryż,
powieściopisarz, publicysta, finansista.
Uczestnik rewolucji krak. 1846 (uwięziony i skazany na śmierć, 1848 uwolniony pod presją opinii publicznej; Pieśni z otchłani 1920), ruchu 1848 (delegat na zjazd słow. w Pradze) i konspiracji powstańczej 1860 (więziony 1861–62); 1862–63 działał w Wiedniu i Paryżu jako konfident austr. w środowiskach emigr.; po zdemaskowaniu i skazaniu 1864 przez tajny sąd obywatelski na banicję, osiadł we Francji, zyskując rozgłos i majątek jako finansista; w powieściach przeciwnik romant. spisków i rzecznik pracy org. (Wnuczęta, t. 1–4 1855; Bajronista, t. 1–3 1857), piewca heroicznej przeszłości (Olbrachtowi rycerze, t. 1–3 1889); w cyklu powieści Ostatni z Nieczujów (t. 1–6 1853–55, m.in. Murdelio) dał epicki obraz życia szlachty sanockiej w 2. poł. XVIII w.; Wybór pism (t. 1–10 1900).
Bibliografia
A. JOPEK Bard szlachty sanockiej. Opowiadania i powieści historyczne Zygmunta Kaczkowskiego, Kraków 1974.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia