Kabis, arab. Qābis, fr. Gabès ,
m. w Tunezji, w oazie przy ujściu rz. Kabis do zat. Mała Syrta;
Kabis
Encyklopedia PWN
— 124 tys. mieszk. (2008). Założony w oazie przez Rzymian jako ośr. handl. pod nazwą Tacapae; pod fr. protektoratem (1881–1955) rozwinął się w wielki ośr. handl. (kolej, węzeł komunik. i port). Jeden z gł. portów mor. kraju; rafineria ropy naftowej., przemysł chem., cementowy, włók. (dywany); rurociągi ze złóż Al-Burma i Idżili (Algieria); od 1980 wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego na wybrzeżu; węzeł drogowy; ośr. turyst.; meczet z XI w.; Kabis leży w oazie (ponad 500 tys. drzew daktylowych).